De Duurzame Leesclub in Bodegraven is een ontmoetingsplek voor iedereen die via boeken wil nadenken over duurzaamheid en de impact van keuzes op de lange termijn. Tijdens de bijeenkomsten worden gesprekken, reflectie en inspiratie gecombineerd om duurzame verandering te stimuleren en nieuwe perspectieven te ontdekken naar aanleiding van een specifiek boek. Martha Stroo heeft een verslag gemaakt van de vorige bijeenkomst, waarin ze haar ervaringen en de belangrijkste inzichten deelt. Het verslag kun je hieronder lezen.
De goede voorouder: langetermijndenken voor een kortetermijnwereld van Roman Krznaric
De bijeenkomst begon met een voordracht van Zoë Sluijs. Zij is kunstenaar en combineert kunst, wetenschap en natuur in haar werk. Voor haar afstudeerproject verdiepte zij zich in het luisteren naar het landschap. Dit gaat over een andere manier van waarnemen: niet alleen kijken, maar ook echt luisteren naar wat de omgeving ons vertelt. Met een speciaal apparaat maakte zij geluiden uit de bodem hoorbaar en liet ons daarvan een fragment horen – verrassend hoeveel er eigenlijk te ontdekken valt. Met dit voorbeeld maakte ze duidelijk hoe alles met elkaar verbonden is. Ze vertelde dat zelfs haar opa, na zijn begrafenis, uiteindelijk weer onderdeel werd van de bodem. Daarmee liet ze zien dat ook wij deel uitmaken van die grotere kringloop van leven en aarde. Tijdens de voordracht verwees zij ook naar The Lord of the Rings. In dit verhaal vraagt een hobbit aan een Ent (boom-mens) naar zijn naam. De Ent weigert die te zeggen, omdat het uitspreken ervan veel te lang zou duren. Hij zegt: “Mijn naam groeit voortdurend en ik leef al heel lang. Mijn naam is dus als een verhaal.” Dit voorbeeld illustreert hoe tijd en perspectief een rol spelen in hoe wij betekenis geven aan de wereld.
Vooruitkijken en voorbeelden
We bespraken met de groep waarom vooruitkijken vaak moeilijk is. Er spelen altijd veel onzekerheden en variabelen mee. Korte termijn denken lijkt sneller en efficiënter, maar levert uiteindelijk minder op. Langetermijndenken geeft rijkere inzichten, juist omdat er meerdere perspectieven worden meegenomen. Tegelijkertijd merkten we dat veel mensen het lastig vinden om zo te denken, juist omdat de effecten niet direct zichtbaar zijn. In Nederland bestaan goede voorbeelden van langetermijndenken. De Deltawerken en Panorama Nederland (College van Rijksadviseurs, 2018) laten zien hoe grote maatschappelijke uitdagingen kunnen worden aangegrepen om toekomstbestendige oplossingen te ontwikkelen. Zulke projecten tonen dat vooruitkijken, ondanks onzekerheden, mogelijk én waardevol is.
Hoe krijg je mensen mee?
Daarnaast spraken we over de vraag hoe je mensen meekrijgt in langetermijndenken, want dat vinden we allemaal lastig. Het vertellen van een aantrekkelijk verhaal kan helpen, omdat keuzes voor de toekomst dan echt gaan leven, maar het blijkt niet altijd direct effect te hebben. Soms is het simpelweg effectief om keuzes vast te leggen, zodat mensen zich eraan moeten houden. Toch gaf de groep de voorkeur aan een positieve benadering, zoals belonen en nudging. Ook kleine, gezamenlijke stappen bleken belangrijk: die kunnen anderen inspireren en in beweging brengen.
Een bewaker van de toekomst
Tot slot ontstond het idee van een “bewaker van de toekomst” in de gemeenteraad, iemand die de stem van toekomstige generaties vertegenwoordigt bij beslissingen van nu.
Vooruitblik
De volgende bijeenkomst is op 3 december, rond het boek It Ends With Us van Colleen Hoover. Ook de verfilming hiervan is te zien, op vrijdag 28 november in het Evertshuis. Het thema van de avond is gelijke rechten, met speciale aandacht voor het stoppen van geweld tegen vrouwen in het kader van Orange the World. Tijdens deze avond zijn ook Inner Wheel en Veilig Thuis aanwezig.
Meer nieuws uit Bodegraven-Reeuwijk
Wil jij ook graag de nieuwsbrief ontvangen? Klik hier.
Reageren op bovenstaand bericht? Dat kan;